Rezydencja podatkowa w Irlandii dla Polaków

Ostatnia aktualizacja 19 listopada, 2022 o 07:09 pm.

Irlandia jako kraj z niskimi podatkami oraz wysoką kwotą wolną od podatku jest atrakcyjnym krajem dla rezydencji podatkowej, nie tylko dla gigantów technologicznych, ale również dla obywateli krajów UE w tym Polski. Co należy zrobić, aby zostać rezydentem podatkowym w Irlandii i jakie należy spełnić warunki? Czy można zmienić swoją rezydencję podatkową na irlandzką?

Co to jest rezydencja podatkowa?

Termin rezydencja podatkowa w uproszczeniu oznacza państwo, pod którego system podatkowy podlega osoba lub firma. Od razu należy odróżnić rezydencję spółki i osoby fizycznej. Osoba będąca właścicielem spółki zarejestrowanej w innym kraju niż mieszka, nie nabywa automatycznie prawa do rezydencji podatkowej w kraju rejestracji spółki. Czyli Polak posiadający spółkę w Irlandii, nie staje się od razu rezydentem Irlandii, choć spółka może być istotnym krokiem na drodze do zmiany rezydencji. 

Jakie są rodzaje rezydencji podatkowej w Irlandii?

W Irlandii przepisy mówią o rezydencji podatkowej (residence for tax purposes), rezydencji podatkowej zwykłej (ordinary tax residence) i o tzw. Domicylu (domicile).

Rezydentem podatkowym w Irlandii jest osoba, która przebywa w tym kraju co najmniej 183 dni w jednym roku podatkowym lub 280 dni w ciągu dwóch następujących po sobie lat. W tym drugim przypadku rezydentem podatkowym jest się w drugim roku. 

Rezydencja podatkowa zwykła dotyczy osoby, która przez poprzednie 3 lata, była rezydentem podatkowym w Irlandii. Taka osoba począwszy od czwartego roku, staje się rezydentem podatkowym zwykłym (nabywa tzw ordinary tax residence). Warto zwrócić, że osoba posiadająca rezydencję zwykłą, ma ją również po opuszczeniu Irlandii. Straci ją dopiero wówczas, gdy nie będzie rezydentem Irlandii przez 3 następujące po sobie lata. 

Zobacz także: Polski Ład niekorzystne zmiany i nowe obowiązki dla przedsiębiorców i samozatrudnionych od 2022 roku

Domicyl jest to miejsce zamieszkania, czyli miejsce w którym osoba zamierza mieszkać lub mieszka na stałe. Jest to pojęcie niezależne od rezydencji podatkowej, czyli można posiadać domicyl w Irlandii, ale nie być tam rezydentem podatkowym. Z pojęciem domicylu wiąże się opłata roczna.

Co to jest Irish domicile levy?

Jest to opłata wprowadzana w 2010 roku, dla osób, które zamieszkują Irlandię, także dla tych, które nie są tam rezydentami podatkowymi (np. z powodu tego, że są rezydentami w innym kraju). Opłata ta dotyczy jedynie osób zamieszkujących Irlandię, których całkowite dochody przekraczają 1 milion euro lub które posiadają nieruchomości na terenie Irlandii warte więcej niż 5 milionów euro i których podatek na terenie Irlandii wynosi mniej niż 200 tysięcy euro. Irish domicile levy wynosi 200 tysięcy euro rocznie. 

Jaką rezydencję podatkową mają małżeństwa oraz pary cywilne?

Dla par i małżeństw status rezydenta podatkowego jest ustalany indywidualnie, a więc jest możliwe, że jeden małżonek będzie rezydentem w Irlandii, a drugi nie. Jeśli małżonkowie bądź partnerzy mają inne rezydencje podatkowe, przepisy irlandzkie dopuszczają, aby rezydent Irlandii był traktowany jak singiel dla celów podatkowych, jeśli to będzie dla niego bardziej korzystne. 

Jak zmienić rezydencję podatkową na irlandzką?

Zgodnie z przepisami irlandzkimi wystarczyłoby mieszkać w Irlandii przez odpowiednią część roku, aby zostać uznanym rezydentem w tym kraju. Nie jest to jednak takie proste. Jeśli jednak wcześniej było się rezydentem Polski, sam wyjazd z kraju nie zawsze wystarczy. Należy także przenieść do Irlandii centrum interesów życiowych, tak aby przestać być polskim rezydentem podatkowym. W przeciwnym razie wyjazd nie będzie oznaczał zmiany rezydencji podatkowej. Centrum interesów życiowych to dość szerokie pojęcie, które oznacza powiązania osobiste oraz gospodarcze danej osoby w tym w postaci: rodziny (miejsce gdzie przebywa małżonek lub dzieci), dochodów, posiadania firmy, posiadania głównego konta bankowego, inwestowania, posiadanie nieruchomości, brania udziału w życiu gospodarczym i kulturalnym.

W razie potrzeby udokumentowania posiadania centrum interesów w kraju innym niż Polska, dla polskiego fiskusa przede wszystkim najważniejsze jest to gdzie przebywa podatnik, w następnej kolejności, gdzie jest rodzina i dzieci danej osoby (potwierdzają to szkoły dzieci, adres zamieszkania, bilety lotnicze, rejestracja u lokalnych lekarzy), gdzie osoba posiada nieruchomość na cele mieszkalne, w której sama mieszka (wynajęta lub kupiona nieruchomość oraz rachunki), a także gdzie jest jej główne źródło dochodów (konto bankowe, umowa o pracę lub działalność). W razie wątpliwości, czyli kiedy wszystkie powyższe przesłanki nie rozstrzygają kraju rezydencji podatkowej, pod uwagę są brane wszelkie inne powiązania z danym krajem (rejestracja w lokalnych urzędach, posiadanie samochodu, korespondencja urzędowa i inna, wpis na listę wyborczą).