Z dniem 1 stycznia 2021 roku Wielka Brytanii przestała być traktowana przez kraje Unii Europejskiej jako jedno z państw wspólnoty. Efektem takiego stanu rzeczy są zmiany podatkowe, a co za tym idzie, także zasady fakturowania. W jaki sposób polskie firmy fakturują dziś brytyjskich kontrahentów? Podpowiadamy.
Decyzja o wyjściu Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej pociągnęła za sobą szereg konsekwencji, także prawno-podatkowych. Jedną z nich są nowe zasady fakturowania obowiązujące od 1 stycznia 2021 roku.
Nowe zasady fakturowania brytyjskich kontrahentów
Pomimo formalnego opuszczenia szeregów UE, do końca 2020 roku Wielka Brytania była traktowana jako jedno z państw członkowskich. Od 1 stycznia 2021, zwłaszcza w kontekście podatkowym nosi status państwa trzeciego. W praktyce oznacza to, że polskie firmy wykonujące transakcje z kontrahentami z Wielkiej Brytanii mają obowiązek fakturować je w ten sam sposób, jak faktury z Chin czy Stanów Zjednoczonych.
Co się zmieniło?
Państwa Unii Europejskiej realizują między sobą transakcje na zasadach wewnątrzwspólnotowego nabycia i wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów i usług. Do 31 grudnia takie zasady obowiązywały także w transakcjach z wyspiarzami. Od 1 stycznia 2021 oba pojęcia zastąpiło odpowiednio import i eksport. Jak fakturować brytyjskich kontrahentów na nowych zasadach?
Zobacz także: Admiral Tax i Zakład Ubezpieczeń Społecznych zapraszają na spotkanie dotyczące emerytur i rent międzynarodowych
Fakturowanie brytyjskich kontrahentów po brexicie – jak zrobić to poprawnie?
W kolejnych akapitach omówimy zasady fakturowania brytyjskich kontrahentów:
- jeśli polska firma świadczy usługi na rzecz podmiotu z UK;
- jeśli polska firma sprzedaje towary kontrahentowi z UK.
Jeśli polska firma świadczy usługi na rzecz podmiotu z UK
Jeśli świadczysz usługi na rzecz brytyjskiej firmy, obowiązek podatkowy spoczywa na nabywcy usługi. W takiej sytuacji powstaje u niego obowiązek rozliczenia podatku od tej usługi z tytułu jej importu. Dla polskiej firmy będzie to czynność niepodlegająca opodatkowaniu VAT. Firma powinna udokumentować usługę fakturą uproszczoną bez naliczonej kwoty VAT należnego.
Jeżeli usługa nie podlega opodatkowaniu w Polsce, Twoim obowiązkiem będzie jej udokumentowanie fakturą uproszczoną, tj. bez wykazania w niej kwoty podatku należnego. Pamiętaj, aby umieścić na fakturze dopisek „odwrotne obciążenie”. Na tej podstawie zobowiązanym do rozliczenia podatku będzie usługobiorca. Twoja firma nie będzie jednak z tego tytułu pozbawiona prawa do odliczenia VAT od poniesionych w kraju wydatków związanych ze świadczeniem tej usługi. Prawo to przysługuje wówczas, jeśli wykonanie tych usług w kraju uprawniało do takiego odliczenia (czyli gdy podlegają one w kraju opodatkowaniu VAT).
Zobacz także: Typowe błędy dyrektorów spółek LTD w raportowaniu kosztów
W eksporcie usług z reguły ma zastosowanie stawka “nie podl”. Co ważne, wartość świadczenia musisz wykazać w deklaracji VAT-7 (w poz. 11), mimo że usługa nie podlega opodatkowaniu. Wartość usługi wykaż w deklaracji tylko wówczas, gdy w stosunku do świadczonej usługi podlegającej opodatkowaniu poza terytorium kraju przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego lub prawo zwrotu podatku naliczonego. Jeżeli zatem Twoja firma świadczyłaby usługę na rzecz zagranicznego kontrahenta, która w kraju podlega zwolnieniu z VAT, np. usługi szkoleniowe, nie powinna jej wartości wykazywać w deklaracji VAT.
Jeśli polska firma sprzedaje towary kontrahentowi z UK
W przypadku eksportu towarów możesz zastosować stawka 0% VAT pod warunkiem, że przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy (np. do 25.08.2020 r. w przypadku eksportu dokonanego w 07/2020 r.) otrzymałeś dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej. Jeżeli nie dysponujesz takim dokumentem, musisz wystawić FV z lokalną stawką VAT.